در امتداد سیاهی

از همان لحظه که رفتی دلم رنگ خوشی را از یاد برد

پرنده ی شب آمد و فریاد غم گفت

گویی.......

گویی زندگی در امتداد شب به پایان رسیده است

گویی دلم هوای مرگ دارد

افسوس.....

افسوس هزاران بار افسوس

گل آفتاب گردان خورشید را از یاد برد